Μουντιάλ 2006 - Γερμανία

{modulepos inside1}

Τέσσερα χρόνια μετά το πείραμα της Άπω Ανατολής και οκτώ από τον θρίαμβο της Γαλλία στη χώρα της, το Παγκόσμιο Κύπελλο επιστρέφει στην Ευρώπη. Η ψηφοφορία στην οποία θα αποφασιζόταν η διοργανώτρια χώρα έγινε τον Ιούλη του 2000 στην Ζυρίχη της Ελβετίας, έδρα της FIFA. Στην τελική ψηφοφορία πήραν μέρος 4 χώρες. Γερμανία, Αγγλία, Νότιος Αφρική και το Μαρόκο, ενώ η Βραζιλία απέσυρε την υποψηφιότητά της 3 μέρες πριν από την τελική ψηφοφορία. Οι δύο χώρες που προκρίθηκαν στην τελική διαδικασία για την ανάδειξη της χώρας που θα διοργάνωνε το 18ο Παγκόσμιο Κύπελλο ήταν η Γερμανία και η Νότια Αφρική με νικήτρια τα Πάντσερ, που πήραν το χρίσμα για δεύτερη φορά μετά το 1974. Το στοίχημα για τους διοργανωτές ήταν διπλό: από τη μία να πετάξουν από πάνω τους την ταμπέλα της βαρετής και… ανυπόφορης ομάδας των προηγούμενων τουρνουά και από την άλλη να στήσουν ένα μεγάλο πάρτι σε ολόκληρη τη χώρα. Αν τα κατάφεραν; Παρά… ένα γκολ, ναι! 

Τα τρομερά μωρά του Γιούργκεν Κλίνσμαν έκαναν επίδειξη ισχύος στον όμιλό τους και με 3 νίκες σε ισάριθμα ματς, πέρασαν μαζί με τον Ισημερινό στην επόμενη φάση. Αντίστοιχη παρουσία στην πρώτη φάση της διοργάνωσης είχαν Πορτογαλία από τον τέταρτο όμιλο, Βραζιλία από τον έκτο και Ισπανία από τον όγδοο. Εδώ να αναφέρουμε ότι για πρώτη φορά στην ιστορία του θεσμού, η κάτοχος (σ.σ.: Βραζιλία) έδωσε προκριματικά για να προκριθεί στην επόμενη διοργάνωση και δεν έκανε χρήση του δικαιώματος που έδινε η FIFA στην Παγκόσμια Πρωταθλήτρια να βρίσκεται από τη βραδιά του τελικού στα τελικά…254
 
Στην επόμενη φάση δεν είχαμε εκπλήξεις. Πάνω - κάτω τα φαβορί των ομίλων κατάφεραν και πέρασαν και έδωσαν το ραντεβού για τα νοκ άουτ. Παρούσα και η Γαλλία, που μάτωσε αρκετά για να προσπεράσει στο τέλος τη Νότιο Κορέα που αποδείχτηκε πολύ σκληρή για να πεθάνει. Και ενώ όλοι περίμεναν ότι η παρέα του Ζιντάν θα τα έβρισκε σκούρα κόντρα στους ανερχόμενους Ισπανούς, οι Τρικολόρ έκαναν μια σπουδαία ανατροπή επί των Φούριας Ρόχας, αν και βρέθηκαν π’ισω στο σκορ με το γκολ – πέναλτι του Βίγια. Η συνέχεια ήταν αρκετά διαφορετική και στο τελευταίο δεκάλεπτο οι Πετεινοί κατάφεραν να ξεκλειδώσουν την άμυνα της Ισπανίας και να πάρουν μια σπουδαία πρόκριση. Ο Ζιζού είχε αρχίσει να ζεσταίνεται για τα καλά. Καλό ξεκίνημα έκανε και η Γερμανία κόντρα στη Σουηδία. 2-0 στο 12’ και μετά… διαχείριση του αγώνα για την ομάδα του Γιούργκεν Κλίνσμαν, που προκρίθηκε σχετικά άνετα. Το ίδιο δεν μπορεί να επικαλεστεί η Πορτογαλία που «στη μάχη της Νυρεμβέργης», όπως έμεινε στην ιστορία ο αγώνας της με την Ολλανδία, επικράτησε 1-0 και πήρε το εισιτήριο για τους «8». Στον αγώνα ο αυτό ο Ρώσος Βαλεντίν Ιβάνοφ έδειξε 4 κόκκινες και 16 κίτρινες! 444
 
Στα προημτελικά, είχαμε τρεις αμφίρροπους αγώνες και έναν περίπατο. Αυτή που δεν ίδρωσε ήταν η Ιταλία, 3-0 την Ουκρανία. Αυτές που δεινοπάθησαν ήταν Γερμανία, 4-2 στα πέναλτι την Αργεντινή, η Πορτογαλία, 3-1 στα πέναλτι την Αγγλία (μυαλό δεν βάζει ποτέ…) και η Γαλλία, 1-0 τη Βραζιλία. Σε αυτόν τον αγώνα είχαμε τις προειδοποιητικές βολές από τον Ζινεντίν Ζιντάν. Και φτάνουμε στα ημιτελικά. Στο κατάμεστο γήπεδο της Ντόρμτουντ, εκεί όπου οι Γερμανοί ήθελαν να βάλουν τέλος στο σερί των επτά επίσημων αναμετρήσεων στο πλαίσιο Euro ή Μουντιάλ που δεν είχαν νίκη επί της Σκουάντρα Ατζούρα. Και μπορεί στα 90 λεπτά να μην το κατάφεραν, δεν το κατάφεραν όμως ούτε στην παράταση, εκεί όπου ο Γκρόσο με ασύλληπτο πλασέ στο 119’ και μερικά δευτερόλεπτα αργότερα, ο Ντελ Πιέρο έστελναν την ομάδα τους στον τελικό της 9ης Ιουλίου. Αντίπαλός τους στο Βερολίνο; Η Γαλλία. 1-0 την Πορτογαλία με ακόμη ένα γκολ του Ζιντάν…
 
 
Ο ΤΕΛΙΚΟΣ
 
Αλλιώς τον περίμεναν οι διοργανωτές αυτόν τον τελικό. Φυσικά, δεν αναφερόμαστε στη Γαλλία, που από τη φάση των νοκ άουτ και μετά άρχισε να ξεδιπλώνει τη δυναμική της. Το δυστύχημα ήταν η απουσία της Γερμανίας από τον τελικό και οι ελπίδες για κατάκτηση της κορυφής για πρώτη φορά μετά το μακρινό 1990. Αυτό το γεγονός δεν μείωσε καθόλου τη λάμψη του τελικού. Από τη μία είχαμε τους γαλβανισμένους Ιταλούς, που είχαν τσαλακωθεί μετά το σκάνδαλο «καλτσιόπολι» που είχε ξεσπάσει στη χώρα και από την άλλη μια διψασμένη Γαλλία. Η ομάδα του Μαρσέλο Λίπι πήγαινε να προσθέσει το τέταρτο αστέρι στη φανέλα της, η Γαλλία το δεύτερο. Ένας τελικός παράσημο για πολλούς ήρωες ποδοσφαιριστές του τουρνουά. Από τη μία είχες τον μαγικό Ζιντάν και από την άλλη τους Καναβάρο, Μπουφόν, Ντελ Πιέρο. Τι επικράτησε; Σίγουρα όχι η λογική που θέλει έναν ποδοσφαιριστή της κλάσης του αρχηγού της Γαλλίας να ρίχνει κουτουλιά στον Ματεράτσι, ο οποίος πρέπει μάλλον να είπε κάτι άσχημο για την αδερφή του Ζιντάν. Κόκκινη κάρτα, αποβολή, δέκα λεπτά πριν από τη λήξη της παράτασης. Αν θα άλλαζε κάτι στην εξέλιξη του τελικού; Δεν θα το μάθουμε ποτέ. Αυτό που μάθαμε ήταν ότι η Ιταλία στέφθηκε Παγκόσμια Πρωταθλήτρια.
 
 
Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΜΟΥΝΤΙΑΛ
 
Χώρα διεξαγωγής: Γερμανία
Στάδια:
Βερολίνο (Olympiastadion), Ντόρτμουντ (Signal-Iduna-Park), Φρανκφούρτη (Commerzbank-Arena), Γκελσενκίρχεν (Veltins Arena), Αμβούργο (AOL-Arena), Αννόβερο (AWDArena), Καϊζερσλάουτερν (Fritz-Walter-Stadion), Κολωνία (RheinEnergie-Stadion), Λειψία (Zentralstadion), Μόναχο (Allianz-Arena), Νυρεμβέργη (Frankenstadion), Στουτγάρδη (Gottlieb-Daimler-Stadion). Τα γήπεδα, των οποίων η ονομασία περιείχε ονόματα χορηγών, προσφωνούνταν με ουδέτερα ονόματα, π.χ. FIFA-WM-Στάδιο του Αμβούργου, λόγω απαγόρευσης από τη διεθνή ομοσπονδία ποδοσφαίρου.
Χρόνος Διεξαγωγής: 8 Ιουνίου - 9 Ιουλίου 2006
Χώρες που συμμετείχαν (32): Γερμανία, Αγγλία, Γαλλία, Ιταλία, Ολλανδία, Κροατία, Πολωνία, Πορτογαλία, Σερβία-Μαυροβούνιο, Ισπανία, Σουηδία, Ελβετία, Ουκρανία, Τσεχία, ΗΠΑ, Μεξικό, Κόστα Ρίκα, Τρινιντάτ και Τομπάγκο, Εκουαδόρ, Παραγουάη, Αργεντινή, Βραζιλία, Ιράν, Ιαπωνία, Σαουδική Αραβία, Νότια Κορέα, Γκάνα, Τόγκο, Ανγκόλα, Ακτή Ελεφαντοστού, Τυνησία, Αυστραλία.
Αριθμός Αγώνων: 64
Σύνολο Θεατών: 3.359.439
Μέσος όρος θεατών: 52.491
Σύνολο Τερμάτων: 147
Μέσος όρος τερμάτων ανά αγώνα: 2,3
 
Ο τελικός
Ιταλία - Γαλλία 5-3 πέν. (1-1 κ.α., παρ.)
Γήπεδο: Ολυμπιακό Στάδιο, Βερολίνο, 9 Ιουλίου 2006
Θεατές: 69.000
ΙΤΑΛΙΑ: Μπουφόν, Γκρόσο, Καναβάρο, Ματεράτσι, Καμορανέζι (86’ Ντελ Πιέρο), Γκατούζο, Τζαμπρότα, Περότα (61’ Ντε Ρόσι), Πίρλο, Τότι (61’ Ιακουίντα), Τόνι.
ΓΑΛΛΙΑ: Μπαρτέζ, Αμπιντάλ, Τουράμ, Σανιόλ, Γκαλάς, Βιεϊρά (56’ Ντιαρά), Μακελελέ, Μαλουντά, Ριμπερί (100’ Τρεζεγκέ), Ζιντάν, Ανρί (107’ Βιλτόρ).
Σκόρερ: 19’ Ματεράτσι - 7’ πέν. Ζιντάν
Διαιτητής: Οράσιο Ελιζόντο (Αργεντινή)
 
ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΣΚΟΡΕΡ
 
5 γκολ Μίροσλαβ Κλόζε - Γερμανία
3 γκολ Ερνάν Κρέσπο - Αργεντινή
3 γκολ Ρονάλντο - Βραζιλία
3 γκολ Ζινεντίν Ζιντάν - Γαλλία
 
 
ΜΙΚΡΑ ΜΙΚΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΚΥΠΕΛΛΟ
 
Στο τέλος της χρονιάς, ο αρχηγός Φάμπιο Καναβάρο «εξαργύρωσε» τις εμφανίσεις του στο Παγκόσμιο Κύπελλο με την κατάκτηση της «Χρυσής Μπάλας».
 
Σχεδόν οι μισοί από τους ποδοσφαιριστές που έχουν δηλωθεί, αγωνίζονται στα πέντε μεγάλα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Συνολικά 345 παίκτες (ποσοστό 47%) βγάζουν το... ψωμί τους στην Αγγλία, την Ιταλία, την Ισπανία, τη Γαλλία και τη Γερμανία. Τη μερίδα του λέοντος έχει η Αγγλία με 102 εκπροσώπους στο Μουντιάλ.
 
Οι περισσότερες κίτρινες και δεύτερες κίτρινες κάρτες δόθηκαν στη Γερμανία, συνολικά 307 και 19 αντίστοιχα σε 128 αγώνες.
 
Οι διαιτητές απέβαλαν συνολικά 26 ποδοσφαιριστές.
 
Έξι χώρες θα λάβουν μέρος για πρώτη φορά σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου. Πρόκειται για τις περισσότερες «πρωτάρες» από κάθε άλλη διοργάνωση τα τελευταία 70 χρόνια, αφού μόνο στις δύο πρώτες της ιστορίας (1930, 1934) είχαν πάρει πιο πολλές χώρες το «βάπτισμα του πυρός».
 
Στη φάση των νοκ άουτ σημειώθηκαν τα λιγότερα γκολ ανά αγώνα από το 1990.
Διαβάστηκε 10611 φορές
{modulepos inside2}
Fctables
Τα cookie μας βοηθούν να σας παρέχουμε τις υπηρεσίες μας. Εφόσον χρησιμοποιείτε τις υπηρεσίες μας, συμφωνείτε με τη χρήση των cookies από εμάς.