Η επιλογή για τη χώρα που θα διοργάνωνε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010 έγινε για πρώτη φορά με βάση μια πολιτική, όπου η διοργάνωση θα αλλάζει κάθε φορά συνομοσπονδία εκ περιτροπής. Για το 2010 ήταν η σειρά της CAF, αρμόδια για το ποδόσφαιρο στην Αφρική. Οι χώρες που ήταν υποψήφιες για την διοργάνωση του Κυπέλλου ήταν οι: Αίγυπτος, Λιβύη / Τυνησία (συνδιοργάνωση), Μαρόκο, Νότια Αφρική. Στις 8 Μαΐου 2004, η συνυποψηφιότητα της Λιβύης και της Τυνησίας απορρίφθηκε, ενώ τελικά στις 15 Μαΐου 2004, στη Ζυρίχη, η Νότια Αφρική κέρδισε την διοργάνωση, λαμβάνοντας 14 ψήφους, με το Μαρόκο να λαμβάνει 10 και την Αίγυπτο 0. Το όνειρο του αείμνηστου πλέον Νέλσον Μαντέλα άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά!
Στα γήπεδα, λοιπόν, της Νοτίου Αφρικής έμελλε να κλείσει με επιτυχία, παρά την τρίτη θέση, ο μεγάλος πετυχημένος κύκλος της Ελλάδας υπό την καθοδήγηση του Ότο Ρεχάγκελ. Η εθνική μας, που χρειάστηκε τα μπαράζ με την Ουκρανία για να προκριθεί στην τελική φάση του Παγκόσμιου Κυπέλλου, κατάφερε να σκοράρει –με τον Δημήτρη Σαλπιγγίδη- σε τελική φάση της διοργάνωσης και να σημειώσει την πρώτη νίκη, το 2-1 επί της Νιγηρίας. Τους είχαμε κρατημένα από το 1994…
Η μεγαλύτερη αρνητική έκπληξη στην φάση των ομίλων ήταν ο αποκλεισμός της τότε παγκόσμιας πρωταθλήτριας Ιταλίας και της φιναλίστ Γαλλίας, που τερμάτισαν τελευταίες στους ομίλους τους χωρίς να πετύχουν νίκη! Είναι η πρώτη φορά που οι δύο φιναλίστ του τελικού του προηγούμενου Μουντιάλ αποκλείονται από την φάση των ομίλων στην επόμενη διοργάνωση. Το ζήτημα στη Γαλλία πήρε μεγαλύτερες διαστάσεις αν αναλογιστεί κανείς ότι έγινε «ανταρσία» των ποδοσφαιριστών κατά του προπονητή τους Ραϊμόν Ντομενέκ. Στα αξιοπερίεργα των ομίλων; Η κακή παρουσία των περισσότερων αφρικανικών χωρών παρά το γεγονός ότι έπαιζαν εντός έδρας, το γεγονός ότι στους «16» πέρασαν μόλις οι 6 από τις 13 ευρωπαϊκές ομάδες αλλά και ότι και οι πέντε ομάδες της Λατινικής Αμερικής προκρίθηκαν, οι τέσσερις ως πρώτες!
Στη φάση των «16», το πιο αμφίρροπο παιχνίδι ήταν της Παραγουάης με την Ιαπωνία που κρίθηκε υπέρ των Λατίνων στα πέναλτι και η νίκη της Γερμανίας επί της Αγγλίας με 4-2, σε ένα ματς που τα Πάντσερ πήραν… ρεβάνς για το γκολ του Χαρστ στον τελικό του 1966! Στους «8» έγινε το παιχνίδια της διοργάνωσης. Η Γερμανία διέλυσε 4-0 την Αργεντινή αποδεικνύοντας ότι είχε πάει στη Νότια Αφρική για να το σηκώσει. Σε αυτό ήλπιζε βάσιμα και η Ουρουγουάη που επικράτησε στα πέναλτι της Γκάνας, σε ένα ματς που ήρωας έγινε ο Λουίς Σουάρες που αποβλήθηκε για χέρι-πέναλτι στις καθυστερήσεις της παράτασης και μοιραίος ο Ασαμόα Γκιάν που έστειλε την μπάλα στο δοκάρι… Πιο σωστά στόχευσε ο Κάρλες Πουγιόλ στον ημιτελικό της Ισπανίας με τη Γερμανία για να στείλει τους Φούριας Ρόχας στον τελικό της διοργάνωσης, εκεί όπου θα αντιμετώπιζαν την Ολλανδία που έκανε το καθήκον της κόντρα στην Ουρουγουάη.
Ο ΤΕΛΙΚΟΣ
Δεν ξέρουμε αν τα προγνωστικά επαληθεύτηκαν, αλλά όλοι πίστευαν ότι ο τελικός θα ήταν ευρωπαϊκή υπόθεση. Ίσως όχι με αυτή τη σύνθεση. Ελάχιστοι περίμεναν από την Ολλανδία να μπει σφήνα στο… δίπολο «Ισπανία - Γερμανία» που είχε μονοπωλήσει τους ποδοσφαιρόφιλους τα τελευταία χρόνια, αλλά οι Τουλίπες (απ)έδειξαν στον αγώνα της 11ης Ιουλίου ότι δίκαια βρισκόντουσαν εκεί. Και αν ήταν και λίγο πιο τυχερές, ίσως να είχαμε διαφορετική εξέλιξη… Αυτή θα ερχόταν αν ο Ρόμπεν σε δύο περιπτώσεις κατάφερνε να νικήσει τον Ίκερ Κασίγιας. Και στις δύο ο «Άγιος» και των Φούριας Ρόχας αντέδρασε σωστά και ενστικτωδώς για να κρατήσει την ομάδα του στο κόλπο της διεκδίκησης του τροπαίου. Ένα τρόπαιο που έφερε την υπογραφή του Αντρές Ινιέστα.
Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΜΟΥΝΤΙΑΛ
Χώρα διεξαγωγής: Νότια Αφρική
Στάδια: Γιοχάνεσμπουργκ (Soccer City, Ellis Park), Ντέρμπαν (Moses Mabhida Stadium), Κέιπ Τάουν (CapeTown Stadium), Πρετόρια (Loftus Versfeld Stadium), Πορτ Ελίζαμπεθ (Nelson Mandela Bay Stadium), Μπλουμφοντέιν (Free State Stadium), Πολοκουάνε (Peter Mokaba Stadium), Νέλσπρουιτ (Mbombela Stadium), Ράστενμπουργκ (Royal Bafokeng Stadium).
Χρόνος Διεξαγωγής: 11 Ιουνίου - 11 Ιουλίου 2010
Χώρες που συμμετείχαν (32): Αγγλία, Ακτή Ελεφαντοστού, Αλγερία, Αργεντινή, Αυστραλία, Β. Κορέα, Βραζιλία, Γαλλία, Γερμανία, Γκάνα, Δανία, Ελβετία, Ελλάδα, ΗΠΑ, Ιαπωνία, Ισπανία, Ιταλία, Καμερούν, Μεξικό, Νέα Ζηλανδία, Νότια Αφρική, Νότια Κορέα, Νιγηρία, Ολλανδία, Ονδούρες, Ουρουγουάη, Παραγουάη, Πορτογαλία, Σερβία, Σλοβακία, Σλοβενία, Χιλή.
Αριθμός Αγώνων: 64
Σύνολο Θεατών: 3.178.856
Μέσος όρος θεατών: 49.669
Σύνολο Τερμάτων: 142
Μέσος όρος τερμάτων ανά αγώνα: 2,3
Ο τελικός
Ολλανδία - Ισπανία 0-1 παρ. (0-0 κ.α.)
Γήπεδο: «SoccerCityStadium», Γιοχάνεσμπουργκ, 11Ιουλίου 2010
Θεατές: 84.490
ΟΛΛΑΝΔΙΑ: Στεκέλενμπουργκ, Φαν ντερ Βίελ, Ματάισεν, Χέιτινγκα, Φαν Μπρόνκχορστ (105' Μπράαφχαϊντ), Φαν Μπόμελ, Ντε Γιονγκ (99' Φαν ντερ Φάαρτ), Σνάιντερ, Ρόμπεν, Κάιτ (71' Έλια), Φαν Πέρσι.
ΙΣΠΑΝΙΑ: Κασίγιας, Σέρχιο Ράμος, Πουγιόλ, Πικέ, Καπντεβίλα, Μπούσκετς, Τσάμπι Αλόνσο (87' Φάμπρεγκας), Τσάβι, Ινιέστα, Πέδρο (60' Χεσούς Νάβας), Βίγια (106' Τόρες).
Σκόρερ: 116’ Ινιέστα
Διαιτητής: Χάουαρντ Γουέμπ (Αγγλία)
ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΣΚΟΡΕΡ
5 γκολ Τόμας Μίλερ - Γερμανία
5 γκολ Νταβίντ Βίγια - Ισπανία
5 γκολ Γουέσλι Σνάιντερ - Ολλανδία
5 γκολ Ντιέγκο Φορλάν - Ουρουγουάη
ΜΙΚΡΑ ΜΙΚΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΚΥΠΕΛΛΟ
Ο Ντιντιέ Ντρογκμπά έγινε ο πρώτος Αφρικανός που κατάφερε να σκοράρει εναντίον της Βραζιλίας.
Για πρώτη φορά 2010 διοργανώτρια χώρα (πλην του 2002 που υπήρξε συνδιοργάνωση) αποτυγχάνει να προκριθεί στην επόμενη φάση.
Είναι η πρώτη φορά που οι δύο φιναλίστ (Ιταλία και Γαλλία) του τελικού του προηγούμενου Μουντιάλ αποκλείονται από την φάση των ομίλων στην επόμενη διοργάνωση.
Καμία άλλη φορά από το 1978, προκρίνονται στον τελικό δυο ομάδες που δεν έχουν κατακτήσει ξανά το τρόπαιο.
Η Ισπανία έγινε η παγκόσμια πρωταθλήτρια με τα λιγότερα γκολ στη διοργάνωση.
Ο Νοτιοαφρικανός Ιτουμέλενγκ Κούνε έγινε ο δεύτερος τερματοφύλακας στην ιστορία της διοργάνωσης που αποβλήθηκε (ενάντια στην Ουρουγουάη),. Ο πρώτος ήταν ο Ιταλός Τζιανλούκα Παλιούκα το 1994 στην αναμέτρηση με τη Νορβηγία.
Ο τελικός με τις περισσότερες κίτρινες κάρτες ήταν αυτός ανάμεσα στην Ολλανδία και στην Ισπανία. Συνολικά, ο Γουέμπ έδειξε 14 (9 και 5 αντίστοιχα)
