Μουντιάλ 1938 - Γαλλία

Αλεπού

{modulepos inside1}

Το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1938 ήταν το τελευταίο πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η διοργάνωση του 1934 χρησιμοποιήθηκε από τον δικτάτορα Μουσολίνι ως μια ευκαιρία προπαγάνδας, όπως συνέβη και δύο χρόνια αργότερα με τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου και τον Χίτλερ.

Έτσι όπως η Ευρώπη ταλαντευόταν προς τον πόλεμο, η FIFA έπρεπε να είναι διπλωματική ως προς τη διοργανώτρια χώρα του τρίτου Παγκόσμιου Κυπέλλου. Μάλιστα, η Αργεντινή φάνταζε ως το φαβορί, άλλωστε ήταν και η σειρά της Νότιας Αμερικής, αλλά τελικά επιλέχθηκε η Γαλλία. Ρόλο στην απόφαση αυτή, που προκάλεσε αντιδράσεις, έπαιξε η παρουσία 57 χωρών – μελών της FIFA, των περισσότερων από την Ευρώπη, η μεγάλη απόσταση, τα προβλήματα που είχαν προκύψει στην Ουρουγουάη και η σκέψη των ανθρώπων της παγκόσμιας ομοσπονδίας να τιμήσουν τον εμπνευστή της διοργάνωσης, τον Ζιλ Ριμέ.

Η απόφαση αυτή δεν άρεσε στην Αργεντινή, η οποία δεν συμμετείχε στα προκριματικά, όπως και η Ουρουγουάη, η Ισπανία (λόγω εμφυλίου πολέμου από το1937) ενώ από τις βρετανικό μέτωπο, μόνο το ΕΪΡΕ επέμενε να σπάει τη… συμμαχία των πέντε. Η μεγαλύτερη απουσία είχε να κάνει με την Αυστρία. Ο Χίτλερ προσάρτησε το 1938 τη χώρα στο Γ’ Ράιχ, αφαιρώντας της ταυτόχρονα το δικαίωμα συμμετοχής στο Μουντιάλ αν και είχε προκριθεί για την τελική φάση. Μάλιστα, η εξέλιξη αυτή οδήγησε ουσιαστικά στη διάλυση της περίφημης «Βούντερτιμ», αφού οι Ζίντελαρ, Μπίντερ, Μπίκαν και Γερούσαλεμ αρνήθηκαν να αγωνιστούν κάτω από τη γερμανική σημαία.

Στην τελική φάση προκρίθηκαν 16 ομάδες, αλλά συμμετείχαν 15, λόγω της Αυστρίας και η Αγγλία που κλήθηκε να την αντικαταστήσει δεν δέχτηκε, οπότε ο λαχνός έπεσε στη Σουηδία που πέρασε χωρίς αγώνα στην επόμενη φάση. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα πέντε από τα εφτά ματς του πρώτου γύρου χρειάστηκαν παράταση ή επαναληπτικό για να προκύψει νικητής και οι κάτοχοι του τίτλου Ιταλοί τα χρειάστηκαν, αφού με τη Νορβηγία οι Σκανδιναβοί είδαν γκολ που σημείωσαν στις καθυστερήσεις να ακυρώνεται για οφσάιντ. Η Βραζιλία νίκησε 6-5 την Πολωνία, αναμέτρηση στην οποία οι Λεονίντας και Βιλιμόφσκι σημείωσαν από τέσσερα γκολ ο καθένας. Η Κούβα έκανε την έκπληξη, αποκλείοντας τη Ρουμανία σε επαναληπτικό, ενώ σε δεύτερο αγώνα η Ελβετία άφησε εκτός της Γερμανία. Στα προημιτελικά η Ιταλία απέκλεισε τους διοργανωτές Γάλλους, ενώ η Σουηδία μπήκε στη διοργάνωση, διαλύοντας 8-0 την Κούβα. Η Βραζιλία χρειάστηκε δεύτερο ματς για να πετάξει έξω την Τσεχοσλοβακία, ενώ η Ουγγαρία νίκησε 2-0 τους Ελβετούς και συμπλήρωσε το καρέ των ημιτελικών.

Στον ένα ημιτελικό η Ιταλία αντιμετώπισε τη Βραζιλία, η οποία παρατάχθηκε χωρίς τον πρώτο της σκόρερ Λεονίντας, θέλοντας να τον διαφυλάξουν για τον τελικό! Αυτό το πλήρωσαν, αφού η Σκουάντρα Ατζούρα επικράτησε 2-1 και έδωσε ραντεβού στον τελικό με την Ουγγαρία, η οποία στον άλλο ημιτελικό διέλυσε 5-1 τη Σουηδία, η οποία τερμάτισε τέταρτη, αφού έχασε 4-2 στον μικρό τελικό από τη Βραζιλία.

Ο ΤΕΛΙΚΟΣ

Ιταλία και Ουγγαρία λοιπόν κλήθηκαν στις 19 Ιουνίου στο στάδιο Κολόμπ του Παρισιού, να διεκδικήσουν το βαρύτιμο τρόπαιο μπροστά σε όχι γεμάτες εξέδρες, αφού ο αποκλεισμός της Γαλλίας είχε αντίκτυπο. Ωστόσο, το ματς μόνο βαρετό δεν ήταν για τους περίπου 55.000 φιλάθλους που παρακολούθησαν τον αγώνα. Πριν συμπληρωθεί το πρώτο 20λεπτο, οι Ιταλοί βρίσκονταν μπροστά στο σκορ με 2-1, ενώ η Σκουάντρα Ατζούρα πήγε στα αποδυτήρια με δύο γκολ προβάδισμα, αφού στο 35’ ο Κολαούσι είχε κάνει τρία τα τέρματα της ομάδας του.

Το δεύτερο ημίχρονο επιφύλασσε συγκινήσεις, αφού οι Μαγυάροι δεν τα παράτησαν και στο 70’ μείωσαν σε 3-2 με τον Σάροσι, αλλά ο Πιόλα στο 80’ έκανε το 4-2, που έμελλε να είναι το τελικό αποτέλεσμα του τρίτου τελικού του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Με το σφύριγμα της λήξης οι Ιταλοί πανηγύριζαν σαν μικρά παιδιά τη δεύτερη διαδοχική κατάκτηση του τίτλου, ενώ ο Βιτόριο Πότσο αναφωνούσε ότι αυτή η ομάδα ήταν ακόμη καλύτερη από αυτή του 1934. Το μόνο σίγουρο αποδείχτηκε ότι αυτά τα πανηγύρια ήταν τα τελευταία, τουλάχιστον μέχρι το 1950, καθώς ένα χρόνο μετά η Γερμανία θα εισέβαλλε στην Πολωνία και θα άρχιζε ο αιματηρός Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος.

Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΜΟΥΝΤΙΑΛ

Χώρα Διεξαγωγής: Γαλλία

Στάδια: Αντίμπ (Stade Fort Carré), Μπορντό (Parc de Lescure), Χάβρη (Stade Communal Carée Verte), Λιλ (Stade Victor Boucquey), Μασσαλία (Stade Vélodrome), Παρίσι (Parc des
Princes, Stade des Colombes), Ρεν (Stade Municipal), Στρασβούργο (Stade de la Meinau), Τουλούζ (Stade des Amidonieus)

Χρόνος Διεξαγωγής: 4 Ιουνίου - 19 Ιουνίου 1938

Χώρες που συμμετείχαν (15): Γαλλία, Γερμανία, Σουηδία, Ελβετία, Τσεχοσλοβακία, Ρουμανία, Ολλανδία, Ουγγαρία, Βέλγιο, Πολωνία, Ιταλία, Νορβηγία, Κούβα, Βραζιλία και Ολλανδικές Ινδίες

Αριθμός Αγώνων: 18

Σύνολο Θεατών: 376.177

Μέσος όρος θεατών: 20.8998

Σύνολο Τερμάτων: 84

Μέσος όρος τερμάτων ανά αγώνα: 4,7

Τελικός

Ουγγαρία – Ιταλία 2-4

Στάδιο: «Ολιμπίκ ντε Κολόμπ», Παρίσι – 19 Ιουνίου 1938

Θεατές: 55.000

ΟΥΓΓΑΡΙΑ: Σβάμπο, Μπίρο, Πόλγκαρ, Σζουκς, Λάζαρ, Σζαλάι, Σίντζε, Σζενγκέλερ, Τίτκο, Σας, Σαρόσι.

ΙΤΑΛΙΑ: Ολιβιέρι, Φόνι, Ράβα, Αντρεόλο, Σεραντόνι, Λοκατέλι, Μεάτσα, Φεράρι, Μπιαβάτι, Κολαούσι, Πιόλα.

Διαιτητής: Ζορζ Καπντεβίγ (Γαλλία)

Σκόρερ: 8' Τίτκος, 70' Σαρόσι / 6' και 35' Κολαούσι, 16' και 82' Πιόλα

ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ 3 ΣΚΟΡΕΡ

8 γκολ Λεονίντας ντα Σίλβα (Βραζιλία)

7 γκολ Γκιούλα Ζένγκελερ (Ουγγαρία)

5 γκολ Σίλβιο Πιόλα (Ιταλία)

ΜΙΚΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΚΥΠΕΛΛΟ

Στον τελικό λόγω του κυκλοφορικού, ο Πότζο διέταξε τον οδηγό που μετέφερε την αποστολή της ομάδας να επιστρέψει στο ξενοδοχείο, καθώς δεν ήθελε οι παίκτες πριν από ένα τόσο σημαντικό παιχνίδι να περιμένουν τόση ώρα στο λεωφορείο για να φτάσουν στο γήπεδο.

Η FIFA καθιέρωσε για πρώτη φορά την πρόκριση της διοργανώτριας και της κατόχου στα τελικά. Έτσι, Γαλλία και Ιταλία δεν χρειάστηκε να μπουν στη διαδικασία των προκριματικών.

Στην παράταση του αγώνα Βραζιλία – Πολωνία, ο Λεονίντας ήθελε να αγωνιστεί ξυπόλητος καθώς η βροχή και το βαρύ τερέν είχαν μουσκέψει τα παπούτσια του και δυσκολευόταν να κινηθεί. Έβγαλε λοιπόν τα παπούτσια του και μπήκε στον αγωνιστικό χώρο. Όμως ο Σουηδός διαιτητής Ιβάν Έκλιντ τον είδε και τον υποχρέωσε να τα φορέσει πάλι.

Από μια βίλα έχασε κάθε Βραζιλιάνος διεθνής. Αυτό ήταν το πριμ που είχε υποσχεθεί στους παίκτες ο δικτάτορας της χώρας Ζετούλιο Βάργκας σε περίπτωση κατάκτησης του Μουντιάλ.

Μόνο τρεις παίκτες συμπλήρωσαν τρεις συμμετοχές στα ισάριθμα παγκόσμια κύπελλα. Ήταν οι Γάλλοι Ετιέν Ματλέ και Εντμόντ Ντελφούρ και ο Βέλγος Μπέρναρντ Βόορχοφ.

Τα 11 γκολ του αγώνα Βραζιλία - Πολωνία ήταν τα περισσότερα που είχαν σημειωθεί σε ένα αγώνα σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου. Το ρεκόρ έσπασε το 1954 στην Ελβετία.

Η Ελλάδα στην πρώτη φάση των προκριματικών απέκλεισε με δύο νίκες την Παλαιστίνη (3-1 στο Τελ Αβίβ και 1-0 στην Αθήνα) όμως στη β’ φάση προσγειώθηκε ανώμαλα. Η Ουγγαρία τη διέλυσε 11-1 στη Βουδαπέστη και την απέκλεισε, χωρίς να γίνει δεύτερος αγώνας. Το αρνητικό αυτό ρεκόρ κρατούσε μέχρι και τα προκριματικά του 1970, όταν η Γερμανία φόρτωσε με δώδεκα γκολ την Κύπρο!

Διαβάστηκε 10176 φορές