Ούτε αυτή τη φορά, όμως, έλειψαν οι απουσίες με πρώτη και καλύτερη της Ουρουγουάης. Οι κάτοχοι του τροπαίου επικαλούμενοι οικονομικά προβλήματα (αν και μάλλον ήθελαν να τιμωρήσουν την Ιταλία και αρκετές ευρωπαϊκές ομάδες για τη δικιά τους απουσία τέσσερα χρόνια νωρίτερα) δεν έδωσαν το παρών στα γήπεδα της Ιταλίας, ενώ και η Αργεντινή φρόντισε να μην στείλει την καλύτερη δυνατή ομάδα. Ο λόγος; Αντίδραση στην «ιταλοποίηση» των δικών της Γκουαΐτα, Όρσι, ΝτεΜαρία, οι οποίοι το 1930 είχαν αγωνιστεί με την Αργεντινή και τώρα θα διαδραμάτιζαν καθοριστικό ρόλο στη διοργανώτρια χώρα.
Λόγω πολέμου δεν αγωνίστηκαν Παραγουάη και Βολιβία, ενώ το ΕΪΡΕ ήταν η μοναδική ομάδα από τις βρετανικές που αποφάσισε να δοκιμάσει την τύχη της. Αποκλείστηκε, ωστόσο, από το Βέλγιο στη διαφορά τερμάτων.
Αντί δημιουργία ομίλων, οι ομάδες που πήραν το εισιτήριο για τα τελικά κληρώθηκαν μεταξύ τους και η τυχερή της κλήρωσης ήταν η… Ιταλία, η οποία αντιμετώπισε τις ΗΠΑ και τις οποίες διέλυσε 7-1. Η Γερμανία συνέτριψε 5-2 το Βέλγιο, η Ουγγαρία επιβλήθηκε 4-2 της Αιγύπτου, η Ισπανία νίκησε 3-1 τη Βραζιλία, η Αυστρία έκαμψε την αντίσταση της Γαλλία στην παράταση με 3-2, οι Ελβετοί επιβλήθηκαν 3-2 των Ολλανδών, η Σουηδία πέταξε έξω την Αργεντινή χάρη στη νίκη τους με 3-2, ενώ οι Ρουμάνοι αποκλείστηκαν από τους Τσεσλοβάκους, από τους οποίους έχασαν 2-1.
Στα προημιτελικά η Αυστρία και η Γερμανία επικράτησαν 2-1 των Ουγγαρία και Σουηδία αντίστοιχα, ενώ οι Τσεχοσλοβάκοι νίκησαν 3-2 τους Ελβετούς. Το μεγάλο παιχνίδι έγινε ανάμεσα στην Ισπανία και την Ιταλία. Το παιχνίδι έληξε 1-1 και μετά την παράταση και έτσι χρειάστηκε επαναληπτικός για να βγει νικητής. Ο Μεάτσα με γκολ στο 11’ έδωσε το εισιτήριο στην Ιταλία. Η Σκουάντρα Ατζούρα στα ημιτελικά αντιμετώπισε την πολύ δυνατή Αυστρία και προκρίθηκε χάρη σε γκολ του Γκουαΐτα, ενώ στον άλλο ημιτελικό οι Τσεχοσλοβάκοι με σκορ 3-1 έκαμψαν την αντίσταση της Γερμανίας. Για πρώτη φορά εφαρμόσθηκε ο μικρός τελικός, στον οποίοι οι Γερμανοί κατέκτησαν την 3η θέση νικώντας 3-2 τους Αυστριακούς.
Ιταλία - Τσεχοσλοβακία 2-1 (0-0 κ.α. 1-1 παρ.)
Τον τελευταίο του αγώνα με τη φανέλα της εθνικής Ιταλίας έδωσε ο αρχηγός της Σκουάντρα Ατζούρα Τζιανπιέρο Κόμπι στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Παράλληλα έγινε ο πρώτος γκολκίπερ που σαν αρχηγός κέρδισε το Μουντιάλ. Το ρεκόρ του ισοφάρισε το 1982 ο Ντίνο Τζοφ, που σήκωσε και αυτός το τρόπαιο σαν αρχηγός πάλι της Ιταλικής ομάδας.
Το γήπεδο που φιλοξένησε τον τελικό ονομαζόταν εκείνη την εποχή Partita Nazionale Fascista και σε μετάφραση, Εθνικό Φασιστικό Κόμμα. Μετά την πτώση του φασισμού στην Ιταλία μετονομάστηκε σε «Φλαμίνιο» και ήταν η έδρα των Λάτσιο και Ρόμα μέχρι την κατασκευή του Ολίμπικο για τους Ολυμπιακούς αγώνες της Ρώμης.
Την Ελλάδα (συμμετείχε για πρώτη φορά στα προκριματικά) κλήθηκε να αντιμετωπίσει η διοργανώτρια Ιταλία, προκειμένου να προκριθεί στα τελικά. Στο πρώτο παιχνίδι στο Μιλάνο η Ιταλία νίκησε 4-0, ενώ δεν έγινε επαναληπτικός.
Στο Μουντιάλ ήταν παρούσα για πρώτη φορά και η Αφρική. Η Αίγυπτος ήταν η πρώτη χώρα της «μαύρης ηπείρου» που συμμετείχε σε τελική φάση, στην οποία προκρίθηκε νικώντας την Παλαιστίνη.
