Τα τεχνικά του χαρακτηριστικά δεν ήταν τίποτα το σπουδαίο, αλλά η κορμοστασιά του είχε τραβήξει διάφορα βλέμματα. Αν και ο ίδιος αργότερα έχει επιβεβαιώσει ότι μόνο η ομάδα από το λιμάνι του Εδιμβούργου, η Ηστ Φάιφ τον είχε ζητήσει επίσημα, υπάρχουν φήμες (ακόμα) ότι τον παρακολουθούσε η Σέλτικ. Σε ένα ματς κυπέλλου νέων του 1951 κόντρα στην Μπρόξμπερν Αθλέτικ αποφεύγοντας μερικούς licenced to kill σκληροτράχηλους αμυντικούς σκόραρε από τα 30 μέτρα. Μπορεί η ομάδα του να έχασε 3-1, αλλά η γκολάρα μέτρησε.

 

 

Και αν το θέμα της Σέλτικ ανήκει στη σφαίρα του μύθου (που μεταξύ μας ο σκληρός Προτεστάντης και φανατικός οπαδός της Ρέιντζερς Σον Κόννερι δε θα πήγαινε ποτέ εκεί), υπάρχει ένα άλλο πραγματικό ενδιαφέρον που δεν καρποφόρησε. Το καλοκαίρι του 1953 η ομάδα της Μπόνιϊγκ Ρόουζ έκανε περιοδεία στο Βορρά της Αγγλίας και έπαιξε ένα φιλικό κόντρα στη Μάντσεστερ Γιουάιτεντ στο Ολντ Τράφορντ. Ο προπονητής της Μαν Γιουνάιτεντ Ματ Μπάσμπυ εντυπωσιάστηκε από το Νο.7 της σκωτσέζικης ομάδας και μετά το τέλος του αγώνα του πρότεινε ένα συμβόλαιο 25 λιρών τη βδομάδα. Αν και σήμερα φαντάζει αστείο όταν ο Ρούνεϊ παίρνει 300.000 λίρες τη βδομάδα, τότε ήταν μεγάλο το ποσό.

 

«Ήθελα πάρα πολύ να δεχτώ επειδή λάτρευα το ποδόσφαιρο. Αλλά συνειδητοποίησα ότι ένας τοπ κλας ποδοσφαιριστής θα έχει τερματίσει το δρόμο του στα 30 του και εγώ ήμουν ήδη 23. Αποφάσισα να γίνω ηθοποιός και αυτό αποδείχτηκε μια από τις πιο σοφές επιλογές της ζωής μου».

 

Μπορεί το χορτάρι να έχασε έναν σταρ και να τον κέρδισε το πανί, αλλά ο Ματ Μπάσμπυ δεν ξέρω πως θα ένιωσε όταν θα είδε το νεαρό πια ηθοποιό στην πρώτη του τηλεοπτική παρουσία ντυμένο με το χρώματα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.

 

Πηγή: sombrero.gr