Λεπτομέρειες από τα πρώτα βήματα του Λουίς Σουάρες αποκάλυψε ο Μπρούνο Φορναρόλι. Ο Ουρουγουανός φορ της Μέλμπουρν Σίτι –για ένα φεγγάρι και του Παναθηναϊκού- παραχώρησε συνέντευξη στο κανάλι Fox Sports όπου αναφέρθηκε και στον συμπατριώτη του και πλέον σούπερ σταρ της Μπαρτσελόνα. «Ήταν μια δύσκολη απόφαση (σ.σ.: να αφήσει το σπίτι του σε ηλικία 12 ετών για να γίνει ποδοσφαιριστής), οι γονείς μου μού είπαν ότι ήμουν πολύ νέος, αλλά ήθελα να φύγω. Είπα στον πατέρα μου ότι το όνειρό μου ήταν να παίξω για τη Νασιονάλ. Το ήθελα και αποφάσισα να φύγω. Η πρώτη φορά που πήρα το λεωφορείο για το Μοντεβίδεο, κάθισε μπροστά μου ένα παιδί (σ.σ.: ο Σουάρες). Με ρώτησε αν πήγαινα στο Μοντεβίδεο για να παίξω ποδόσφαιρο. Μου φάνηκε περίεργο γιατί σε εκείνη την ηλικία δεν έμοιαζα καθόλου με ποδοσφαιριστή. Του είπα ναι και μου είπε ότι με ήξερε γιατί θα γινόμασταν συμπαίκτες».

Στη συνέχεια ο 29χρονος φορ στάθηκε στα πρώτα κοινά βήματα με τον Έντισον Καβάνι στη Σάλτο, προσθέτοντας «ότι από τότε γίναμε φίλοι και παίξαμε μαζί πέντε με έξι χρόνια. Έπαιζα στην αρχή με τον Καβάνι στη Σάλτο. Στη Νασιονάλ έπαιζα μπροστά με τον Μάρτιν Καουτερούτσιο, τώρα στη Σαν Λορέντσο, και ο Σουάρες ήταν στον πάγκο! Είναι τρελό αν το σκεφτείς σήμερα. Ο Σουάρες δεν έπαιζε πάντα, αλλά κάθε φορά που έμπαινε, σκόραρε, είχε εκείνο το ένστικτο του σκόρερ. Μερικές φορές δεν πάσαρε, θα το έχανε και όλοι οι συμπαίκτες του θα τρελαίνονταν μαζί του ‘πάσαρε την μπάλα’, του φώναζαν. Αλλά στα 16 είχε ήδη προσπεράσει μια χρονιά και σύντομα ο τότε προπονητής της αντρικής ομάδας επέλεξε τον Σουάρες και δεν σταμάτησε. Νομίζω ότι ήταν η πείνα του, πραγματική πείνα. Πάντα ήθελε περισσότερα, κοιτάξτε τον τώρα». Η εξέλιξή τους, εντελώς διαφορετική...