Πέρσι η Μούρθια διεκδίκησε την άνοδο στη Segunda, διανύοντας 31.308 χλμ. με ένα άθλιο πούλμαν. Με αυτό έκανε τα μισά από τα 19 ταξίδια στην άλλη άκρη της Ισπανίας.
Πριν ακόμα γίνει η σέντρα της νέας σεζόν στη Segunda B' (Γ' Κατηγορία στην Ισπανία) και στη Ρεάλ Μούρθια αισθάνονται μία τεράστια ανακούφιση. Το 2015-'16 θα είναι σαφώς πιο εύκολο και με καλύτερες πιθανότητες για την άνοδο, την οποία σκοπεύει να διεκδικήσει, αυτή τη φορά επί ίσοις όροις. Βλέπετε αυτό που συνέβη πέρσι, τσάκισε την ομάδα, που ακόμα και κάτω από τις πιο δύσκολες συνθήκες, πάλεψε για το θαύμα, χάνοντας τον προβιβασμό στα Play Off.
Στην αρχή της περσινής περιόδου, μόλις εννέα ημέρες πριν ξεκινήσουν οι αγώνες, η Μούρθια αποβλήθηκε από το πρωτάθλημα της Segunda Division παρόλο που είχε τερματίσει στην 4η θέση, αφού είχε χάσει στο τσακ την άνοδο στην Primera. Ο υποβιβασμός της ήρθε έπειτα από μη διευθέτηση των χρεών της σε Εφορία και προς τρίτους. Μόνο που οι τέσσερις όμιλοι στη Segunda B' είχαν ήδη δημιουργηθεί και η Μούρθια δεν μπορούσε να μπει στη δική της περιφέρεια που ήταν διαμορφωμένη.
Στην Ισπανία, όπως παντού δηλαδή, επειδή η χώρα είναι μεγάλη, τα γκρουπ συγκροτούνται ανάλογα με την επαρχία τους. Η Μούρθια που βρίσκεται στη Νοτιοανατολική πλευρά τοποθετήθηκε στο μοναδικό γκρουπ που είχε χώρο. Αυτό όμως βρισκόταν στην άλλη άκρη της χώρας: στα Βορειοδυτικά. Ήταν ό,τι χειρότερο μπορούσε να της συμβεί. Δεδομένου πως χρήματα για αεροπορικά ταξίδια δεν υπήρχαν στον καταχρεωμένο σύλλογο, θα έπρεπε και οι 19 εξορμήσεις να γίνουν με το πούλμαν του club.
Μόνο που το όχημα ήταν παλιό και σε αρκετά κακή κατάσταση. Και όμως με αυτό θα έπρεπε να επισκεφτούν σε κάθε εκτός έδρας ματς τις πιο μακρινές τους επαρχίες: τη Γαλικία, το Λογρόνιο, την Καντάμπρια και την Αστούρια. Από τις ακτές της Μεσογείου έως τις παραλίες του Ατλαντικού, η Μούρθια χρειάστηκε συνολικά να μετρήσει καθ' οδόν 31.308 χλμ.! Μιλάμε για επικό νούμερο, μιας και όπως είπαμε, επιτεύχθηκε κατά το ήμισυ με ένα παλιό πούλμαν δίχως καμία άνεση (σ.σ.: στα μισά της σεζόν νοικιάστηκε ένα καινούργιο και βάφτηκε με τα χρώματα του συλλόγου. Ξεχάστε τηλεοράσεις, μουσικές, άνετες θέσεις και ό,τι άλλο θα συνόδευε ένα ταξίδι μία ποδοσφαιρικής ομάδας και μάλιστα τόσο μεγάλο. Οι παίκτες της μόνο ένα πράγμα μπορούσαν να κάνουν. Μόνο μία ανάγκη είχαν... να κοιμηθούν.
«Ήταν απίστευτα άβολα σε κάθε έξοδο μας. Εάν δεν έπαιρνα χάπι, δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Απλά δεν γινόταν», εξηγεί στο «FourFourTwo» ο μέσος και Νο1 αγαπημένος των οπαδών, Λουίς Ακιάρι. Από κοντά συνηγορεί και ο υπαρχηγός Μιγκέλ Αλμπιόλ, αδερφός του διάσημου Ραούλ Αλμπιόλ της Νάπολι: «Κι εγώ χρειαζόμουν υπνωτικά για το πούλμαν. Το πιο κοντινό ταξίδι ήταν μέχρι το Βαγιαδολίδ και αυτό διαρκούσε οκτώ ώρες. Το πιο μακρινό; στην Κομποστέλα, δηλαδή 12 ώρες. Ταξιδεύαμε βράδυ και οι μοναδικές στάσεις που κάναμε, ήταν για να αλλάξει ο οδηγός. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι όλο και κάποιος έπεφτε από τη θέση του στα ταξίδια. Μόνο που κανείς δεν είχε κουράγιο να γελάσει».
Ωστόσο, το χειρότερο των παικτών δεν ήταν όταν πήγαιναν για ένα ματς. Ηταν η επιστροφή: «Ειδικά όταν είχαμε χάσει, δεν παλευόταν με τίποτα ο γυρισμός. Οταν φτάναμε σπίτι, κάναμε για ώρες διατάσεις, ώστε να συνέλθουμε. Μία φορά χρειάστηκε να κάνουμε δύο διαδοχικά εκτός έδρας σε Λανγκρέο και Καρούτσο. Αυτό σήμαινε τέσσερα μερόνυχτα στο δρόμο. Παραδόξως, νικήσαμε και στα δύο και αυτό απάλυνε κάπως την ταλαιπωρία», θυμάται ο Αλμπιόλ. Το φοβερό όμως ήταν ότι ακόμα και έτσι, η Μούρθια έφτασε στα Play Off και διεκδίκησε την άνοδο, την οποία έχασε στο τέλος από την Ερκουλες.
Φέτος η ομάδα βρίσκεται στο σωστό γκρουπ και με εξαίρεση ένα μακρινό ταξίδι στη Μελίγια (σ.σ.: ισπανική πόλη που βρίσκεται απέναντι στις ακτές του Μαρόκο), όλα τα άλλα είναι εξαιρετικά κοντά. Μάλιστα υπάρχει και το τοπικό ντέρμπι με την Θιουδάδ Μούρθια που θα φέρει κόσμο και κοσμάκη στο γήπεδο. Το περσινό όμως παραμένει εκπληκτικό επίτευγμα. Πόσο μάλλον επειδή το ρόστερ συγκεντρώθηκε λίγο πριν ξεκινήσει η σεζόν. Στο πρώτο ταξίδι οι περισσότεροι δεν γνώριζαν ούτε καν ποιος καθόταν δίπλα του. Εκεί λοιπόν έκαναν καλό τα ταξίδια. Όλοι μαζί έζησαν τις δυσκολίες και μέσα από αυτές έγιναν ομάδα. Μία ομάδα που τώρα σκοπεύει να πάρει και την άνοδο...
