Ερρίκος Καστέλλης
Φτωχότερο έμεινε σαν σήμερα (7/7/14) πριν από 3 χρόνια το παγκόσμιο ποδόσφαιρο, καθώς έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 88 ετών ο σπουδαίος Αλφρέντο ντι Στέφανο. Όλα ξεκίνησαν στις 4 Ιουλίου 1926 σε μια φάρμα λίγο έξω από το Μπουένος Άιρες, όπου η οικογένεια Ντι Στέφανο γιόρταζε ανοίγοντας ένα μπουκάλι κόκκινο κρασί, τη γέννηση του πρώτου παιδιού της.
Ο Γιόχαν Κρόιφ, αδιαμφισβήτητα ήταν ένας από τους πέντε σημαντικότερους ποδοσφαιριστές, που ανέδειξε ποτέ το άθλημα και ο ιδανικότερος εκφραστής του ολοκληρωτικού ποδοσφαίρου που εφάρμοζε ο Άγιαξ και η εθνική Ολλανδίας την δεκαετία του 70.’ Απολύτως καταλυτική, ωστόσο ήταν και η παρουσία άλλων παικτών με λιγότερη λάμψη από τον Κρόιφ, αλλά με μεγάλη συμμετοχή στα κατορθώματα των «οράνιε». Ίσως η πλέον ενδεικτική περίπτωση τέτοιου παίκτη να ήταν ο Άρι Χάαν.
Ήταν Αύγουστος του 1910, όταν τα μάτια του Τζιουζέπε Μεάτσα έβλεπαν για πρώτη φορά, το φως αυτού του κόσμου. Η Ευρώπη βρίσκεται στα πρόθυρα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, και ο πατέρας του μικρού Τζιουζέπε, φεύγει για το μέτωπο απ’ όπου δεν θα επιστρέψει ποτέ. Η μητέρα του για να τα βγάλει πέρα, αναγκάζεται να πουλάει φρούτα στην αγορά του Μιλάνου, έχοντας ως μοναδικό της στήριγμα τον μοναχογιό της.
Ένας από τους μεγαλύτερους ποδοσφαιρικούς αστέρες που έχει αναδείξει ποτέ το Ισπανικό ποδόσφαιρο και που διέπρεψε στην καριέρα του φορώντας τη φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης, ο Εμίλιο Μπουντραγένιο, γεννήθηκε σαν σήμερα.
Η κλοπή του συμβόλου μιας ομάδας παραμονές μεγάλου ντέρμπι θεωρείται αιώνες τώρα υπόθεση τιμής. Όταν η πόρτα ανοίγει και η κούπα λείπει, η κοινή λογική λέει ότι ο αντίπαλος πανηγυρίζει την ταπείνωση στην οποία κατάφερε να σε υποβάλει. Το φθινόπωρο του 1895 το Κύπελλο Αγγλίας δεν ήταν στη θέση του.
Ήταν ένα βροχερό πρωινό του Ιουλίου όταν η Αργεντινή συνάντησε την Ουρουγουάη στο Μοντεβιδέο, πρωτεύουσα της Ουρουγουάης, για τον τελικό του πρώτου Παγκοσμίου Κυπέλλου. Ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες έκαναν λόγο για την πρόθεση 10.000 φιλάθλων της «αλμπισελέστε», να διασχίσουν το ποτάμι που χωρίζει τις δύο χώρες για να παρακολουθήσουν το μεγάλο ματς.
Είναι αλήθεια, ότι η ζωή κάνει κύκλους περίεργους. Τη μια στιγμή δοξάζεις το θεό ή την καλή σου τύχη για όλα τα αγαθά που απολαμβάνεις και την άλλη καταριέσαι την μοίρα σου που εν ριπή οφθαλμού, βάλθηκε να δείξει το άλλο πρόσωπο -το σκληρό- αυτού του μάταιου κόσμου. Κάτι τέτοιο, ή περίπου κάτι παρόμοιο φαίνεται ότι ισχύει και για τον Λι Χιουζ, τον Άγγλο επιθετικό της Γουέστ Μπρομ, ο οποίος μέσα σε μια νύκτα γκρέμισε τα όνειρα και τις φιλοδοξίες μιας ολόκληρης ζωής.
Με αφορμή τη συμπλήρωση 69 χρόνων από τα εγκαίνια του «Σαντιάγκο Μπερναμπέου» (14-12-1947), σας παρουσιάζουμε ένα μικρό οδοιπορικό στον… ναό της Ρεάλ Μαδρίτης. Αποστολή «e-soccer» στην Ισπανία.
«Υπάρχουν τρεις τρόποι για να πετύχει κανείς ένα γκολ: Ο εύκολος, ο δύσκολος και ο τρόπος του Μπεστ». Δεν θυμάμαι ακριβώς από ποιο στόμα βγήκε αυτή η τόσο εύστοχη παρατήρηση, αλλά σίγουρα αντικατοπτρίζει το ποδοσφαιρικό μεγαλείο εκείνου το φανταστικού Β. Ιρλανδού ποδοσφαιριστή.
